(مومیایی زرد مکه) و فواید مومیایی زرد و سیاه - فروشگاه اینترنتی گیاهان دارویی الکتروکالا ,

رساله الذهبیه:
قال علی بن‌ موسی الرضا علیه‌السلام: لا تجامع النساء الا و هی طاهره فاذا فعلت ذلک فلا تقم قائماً و لا تجلس جالسا، ولکن تمیل علی یمینک. ثم انهض للبول اذا فرغت من ساعتک شیئاً‌، فانک تامن الحصاه باذن الله تعالی. ثم اغتسل و اشرب من ساعتک شیئاً من المومیائی بشراب العسل، او بعسل منزوع الرغوه، فانه یرد من الماء مثل الذی خرج منک.
بحارالانوار ـ ج 62 ـ رساله الذهبیه ـ ص 327
ترجمه: امام رضا علیه‌السلام فرمودند: بطور کلی فقط با زنان پاک همبستر شوید و پس از انجام عمل یکباره برنخیزید، بلکه بسوی راست خود بغلطید و مدتی در این حالت بمانید بعد برخیزند و ادرار کنند. این آرامش و شستشوی مجاری ادرار و منی و با بول کردن، شما را از باقی ماندن مواد رسوبی در مجرا که موجب تولید سنگ مجرا می‌گردد ایمن می‌سازد. بعد هم بحمام بروید و فریضه غسل را بجای آورید و بعد هم اندکی مومیایی بنوشید. مومیایی را در شربت عسل حل کنید و آب شربت را سر بکشید و یا اینکه از عسل صاف استفاده کنید. عسل و مومیایی قوای از دست رفته شما را باز می‌گرداند و از نو به شما نشاط و فعالیت خواهد بخشید.
کلمه مومیا لغتی است یونانی به معنی حفظ کننده اجساد. مومیایی ماده‌ای است شیمیایی که از شکاف سنگ‌های نواحی کوهستانی بعضی از نقاط زمین خارج می‌شد. مومیایی دارویی است کمیاب و ذیقیمت و در مداوا سریع‌الاثر، بهترین نوع مومیایی آن است که از کوه‌های داراب استان فارس بدست می‌آید و از کوه‌های دیگری از ایران نیز مانند کوه‌های کهکیلویه و اصطهبانات نیز بدست می‌آید. طبیعت این دارو گرم و خشک است و خواص دارویی آن تا چهل سال باقی می‌ماند. خواص درمانی و تقویتی این دارو بسیار است که به ذکر مختصری از آن در این مقوله اکتفا می‌شود.

مومیایی سنگی شفا بخش

در تاریخ طبابت علما و دانشمندان از مومیایی بحیث یک دارو مفید و با اهمیت نام برده و برای تداوی و درمان امراض مختلف از قبیل : سرمازدگی، تکالیف جهاز تنفسی، نفس تنگی، مرض شکر، گرده ها، استخوان ها، توبر کلوز، زخم معده، روده ها، سوختگی، میرگی، تکلیف‌های قلبی، شتریس و غیره توصیه نموده اند.
در حدود ۲۵۰۰ سال پیش از امروز ارسطو فیلسوف و دانشمند یونان به خصوصیات درمانی مومیایی پی برده و برای معالجه بیماران از آن استفاده نموده بود.
” ابن سینا فیلسوف و طبیب نامدار درباره خصوصیات درمانی مومیایی چنین گفته است :
مومیایی برای درمان زخم معده، جهاز تنفسی، شکستگی و درد استخوان ها، ناتوانی‌های جسمی مؤثر است، به انسان انرژی میبخشد به دل ( قلب ) قوت زیاد میدهد. یکی از بهترین داروی‌های طبیعی شمرده میشود ”. البیرونی هم در آثار خود از مومیایی برای درمان امراض گوناگون توصیه نموده است.

خواص :
در طب سنتی مومیایی زرد رنگ که مزه تلخ ندارد خاصیت غالب ضد ترس مخصوصا برای خانم‌های باردار دارد. و اما مومیایی سیاه که طعم ناگوتر و بسیار تلخی دارد برای درمان زخم معده، جهاز تنفسی، شکستگی ودرد استخوان ها، نا توانی‌های جنسی موثر است، به انسان انرژی می‌بخشد بخصوص به دل (قلب) قوت زیاد میدهد.

- مومیایی زرد

خاصیت ضد ترس و مفید برای زن بردار اندازه یک نخود در روز میل شود.

:
مومیایی سیاه مومیایی چگونه شکل می‌گیرد : گیاهانی که در لا به لای سنگ ها رشد می‌کنند به مرور زمان از بین رفته و شیرابه ی آن بعد از گذشت چند سال تبدیل به عصاره ای می‌گردد که مومیایی نام دارد. و با عصاره ریشه زرشک کوهی یا همان زرک جوشیده و تغلیظ میگردد و بسیار تلخ است.

نسخه‌های درمانی :
۱- خوردن مومیایی بدن را تقویت می‌کند، کلیه ها را تقویت کرده و به کار می‌اندازد، رعشه را درمان می‌کند، رحم و قدرت باروری را تقویت کرده و خونریزی‌های معده و ششها را بند می‌آورد.
۲- برای درمان میگرن ،یک مثقال مرز نجوش را جوشانده و مقداری مومیایی رادر آن حل نموده میل کنید.
۳- برای درمان سستی اعضاء، ۲ مثقال آویشن را جوشانده و ۲ حبه مومیایی را در آن حل نموده میل کنید.
۴- برای درمان درد گوش و خارج ساختن چرک آن، مقداری مومیایی را در روغن زیتون مخلوط کرده و در گوش بچکانید.
۵- برای تقویت معده و روده، مومیایی را در آب زیره و رازیانه حل کرده، میل نمایید.
۶- برای درمان هموروئید، هفته ای دو بار مقداری مومیایی را با روغن گاو مخلوط کرده و میل کنید.
۷- برای به تعویق انداختن انزال یا بدست آوردن قدرت نعوذ، به مدت ۳ روز و هر روز به مقدار ۲ دانه ی جو مومیایی را در ۴۰ گرم عسل مخلوط کرده و میل کنید.
۸- برای سریع تر جوش خوردن شکستگی ها، قبل از گچ گرفتن مقداری مومیایی را بر محل بمالید و هر روز نیز مقداری مومیایی میل کنید. شکستگی به سرعت درمان می‌شود.
۹- برای تسکین درد زانو، مقداری مومیایی را در روغن بادام تلخ مخلوط کرده و بر محل بمالید.
۱۰- برای درمان سستی کمر، مومیایی را در روغن زیتون آب کرده و به کمر بمالید.
توجه : خواص درمانی مومیایی تا ۴۰ سال باقی می‌ماند.

طرز تهیه روغن مومنایی
در ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که این طرز تهیه همان طرز تهیه روغن زفت معروف است که در عطاری ها موجود بوده ولی کیفیت این روغن را ندارد.
مقدار 5 گرم مومنایی را در نیم فنجان آب گرم مخلوط کرده و بعد از حل شدن در آب یه نیم فنجان روغن حیوانی(روغن گاو یا روغن گوسفند)اضافه کرده و روی حرارت قرار دهید با خشک شدن آب روغن و مومنایی با هم مخلوط می‌شوند که این روغن همان روغن مومنایی است

.

جالب است بدانید که
مومیایی در اثر زحمات و تجارب هزار ها دانشمند و طبیب در طول اعصار جایگاه خود را منحیث یک داروی با ارزش و طبیعی تثبیت نموده و با اهمیت درمانی بسیار عالی در خدمت بشر است. امروز متخصصین بهداشتی و مؤسسات داروسازی در کشور‌های پیشرفته جهان در مورد مومیایی و اهمیت آن در طبابت به تحقیقات خویش ادامه “ Labor Paseher “ میدهند.
نوشیدن محلول آن در روغنها و ضماد آن جهت شکستگی اعضاء و ضرب دیدگی مفاصل و پاره شدن زردپی و ماهیچه در طب قدیم تجویز میشد و در طبابت برای التیام زخم و جراحات، سوختگی روی جلد و شکستگی استخوان ها استعمال گسترده دارد. مومیایی در کم خونی نیز بسیار مؤثر است و هم برای کهنسالان مفید بوده از کسالت و ضعف‌ آنها میکاهد مومیایی مقاومت بدن را در مقابل امراض بالا می‌برد و رنگ پوست بدن را شفاف نگه میدارد. در ترکیب و شکل گیری مومیایی بعضی از انواع قارچ ها رل مهم را بازی میکنند که دارای خاصیت پنی سیلین می‌باشند.

طرز استفاده از مومیایی :
با در نظر داشتن خصوصیات بیمار، چگونگی امراض، متدها و شیوه‌های مختلف درمان وجود دارد.
مومیایی را می‌توان در آب، شیر و یا چای مخلوط نموده و مطابق نورم‌های داده شده استعمال کرد و هم به شکل مرهم درپوست مالش داده میشود، در بعضی موارد با روغنی نباتی و حیوانی و یا عسل هم قابل مصرف است.
نظر به وضعیت بیمار و ارگانیزم آن، با استعمال مومیایی، مریض خود را در اوایل بدتر حس میکند.
مثلاً برای درمان درد مفاصل بیمار در ابتداء بعد از مصرف مومیایی احساس کسالت مینماید، اما با سپری شدن دو یا سه روز وضعیت بیمار آهسته آهسته بهبود میابد.
متد‌های درمانی بوسیله مومیایی ارتباط مستقیم به وزن و سن بیمار دارد که در زیر در این مورد مختصراً توضیح داده شده است :
تا ۸۰ کیلوگرم وزن – ۴،۰ گرم ( دو حبه در روز )
از ۸۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم وزن – ۶،۰ گرم ( سه حبه در روز )
از نه الی چهارده ساله ۰۵، ۰ گرم
از چهارده سالگی تا سنن بلوغ – ۲،۰ – ۳،۰ گرم
مومیایی بمانند دیگر ادویه جات طبیعی در اوقات معین روز و شب استفاده میشود. طور مثال : از طرف صبح نیم ساعت پیش از صرف غذایی صبحانه، از طرف شب سه ساعت بعد از صرف طعام شام با شیر و یا آب نوشیده میشود بعد از استفاده مومیایی بمدت سی دقیقه باید استراحت نمود.
بهتر است مومیایی را برای یک کورس که مدت ده روز را در بر می‌گیرد قبلاً آماده نموده. طوریکه اندازه داده شده را در یک مرتبان نیم لیتره در بیست قاشق آب حل نموده و دهن مرتبان را با پلاستیک بی رنگ بسته و در یک جای سرد نگهداری شود. باید احتیاط نمود که استعمال مومیایی زیادتر از اندازه تعین شده مضر واقع می‌شود.
توصیه میشود که در امراض از قبیل نفس تنگی، سرماخوردگی، جهاز تنفسی، مومیایی را با عسل و یا چربی حیوانات مخلوط نموده بعداً استفاده نمایید. بطور عموم درمان بوسیله مومیایی شش کورس را در بر میگیرد که هر کورس بمدت ده روز دوام میکند، در فاصله بین دو کورس از پنج تا بیست روز وقفه است. اکثراً بیماران بعد از سه و چهار کورس خود را صحت و تندرست می‌یآبند اگر مریض کاملاً خود را تندرست حس نکرده باشد باید تا آخر به درمان ادامه دهد.

 
در زیر بطور نمونه چند مورد استفاده از مومیایی نشان داده شده :
شکل وقایوی.
چهارکورس مجموعاً ۶۰ حبه.
بعد از هر ده روز پنج روز وقفه.
یک دوره چهل روزه را میتوان بعد از بیست روز تکرار نمود.

شکل معالجوی.
برای درمان بعد از عملیات توبر کلوز استخوان، به اندازه ۱، ۰ گرم در آب و یا شیر مخلوط کرده روز دو بار در یک دوره به مدت سی روز نوشیده شود. از پنج تا ده روز وقفه.
برای تکالیف قلبی در یک دوره ۴۰ روزه ۵، ۱-۲ گرم در آب مخلوط نموده روزی دو بار، از ۵ تا ۱۰ روز وقفه
برای درمان مرض قند ۱، ۰ گرم روزی سه مرتبه در یک قاشق غذا خوری در آب حل نموده نوشیده شود به مدت یک ماه. از پنج تا ده روز وقفه.
برای درمان برونشیت ۱، ۰ گرم در روز دو مرتبه به مدت سی روز از پنج تا ده روز وقفه.

تذکر »

1- مصرف زیاد مومیایی و بیشتر از دو بار در هفته هر بار به میزان یک گندم موجب مسموییت می‌شود.
2- مصرف مومنایی به کسانی که دجار غلظت خون هستند توصیه نمی‌شود این افراد باید با احتیاط مصرف کنند 3- در جریان استعمال مومیایی استفاده از دخانیات و مشروبات الکلی مجاز نیست.
4- مومیایی در جای سرد، دور از شعاع مستقیم آفتاب و دور از دسترس اطفال نگه داری شود.